XVII Międzynarodowy Festiwal Sztuki INTERAKCJE

19-22 maja 2015 r. Piotrków Trybunalski

Tegoroczny festiwal podejmie próbę poszukiwania odwołań do formy otwartej i praktyk dydaktycznych Oskara Hansena w działaniach artystów sztuk efemerycznych. Koncepcja zakłada zrealizowanie festiwalu sztuki w nowej formule. Z jednej strony oparta jest strategie prezentacji sztuki wypracowane w wieloletnim doświadczeniu Festiwalu „Interakcje”, sick z drugiej, prostate o strategie optymalnego, hospital czasem ryzykownego otwarcia, wynikające z doświadczeń sztuki żywej. Proponujemy stworzenie festiwalu „sztuki w procesie” zakładając, że festiwal jest przede wszystkim obszarem generującym nowe realizacje stanowiące rezultat spotkań w jednym miejscu i czasie artystów reprezentujących różne szkoły, kultury, metody pracy. Tym samym przesuwamy na drugi plan funkcje festiwalu rozumianego jako miejsce prezentacji aktualnej twórczości zaproszonych artystów. Podczas tej edycji Festiwalu dominującą pozycję nie będą stanowić tak zazwyczaj istotne pokazy gotowe, przygotowywane jako prace „na festiwal”, nawet wtedy gdy są atrakcyjne wizualnie, prowokacyjne formalnie czy treściowo, prowadząc bezpośrednio do tradycyjnej relacji widz dzieło. Festiwal to przestrzeń otwarta dla działań, doświadczeń i eksperymentu w sztuce najnowszej.

Zakładamy, że tegoroczny Festiwal stworzy szansę rozpoznania nowej sytuacji, której podstawowe segmenty tworzą przestrzenie kreacji i konfrontacji, refleksji teoretycznej i refleksji historycznej. Wartością wyróżniającą tą edycję, będzie rozszerzenie granic Festiwalu „Interakcje” na obszary warsztatowych i edukacyjnych doświadczeń traktowanych jako autonomiczne przestrzenie sztuki współczesnej.

Program każdej edycji Festiwalu budowany jest we współpracy z wybranymi artystami uczestnikami festiwalu, pełniących tym samym funkcję kuratorów artystycznych wydarzenia. Wtedy festiwal to coś więcej niż tylko zestaw nazwisk. Takie spojrzenie pozwala dostrzec w wielości form sztuki współczesnej coś więcej niż tylko indywidualne decyzje artystyczne, ale też nurty i tendencje, zależności regionalne, wpływ różnych kultur, kontekstów cywilizacyjnych, historycznych doświadczeń.

Kuratorem Artystycznym i autorem koncepcji merytorycznej XVII edycji Festiwalu jest brytyjska artystka Sandra Johnston. Pochodzi z Irlandii Północnej, tworzy performance, instalacje audiowizualne, rysunki procesualne. W latach 2002 ? 2005 była członkiem Arts Humanities Research Council ? Research Fellowship (A.H.R.C) na Uniwersytecie Ulster. W tym czasie prowadziła badania dotyczące problemów traumy i upamiętnienia. Wykładała w Time-Based Art, na Uniwersytecie Ulster w Belfaście, była też profesorem wizytującym w Uniwersytecie Bauhausu w Weimarze. Jesienią 2012 roku obejmie stanowisko starszego wykładowcy Sztuk Pięknych w Uniwersytecie Northumbria. Sandra Johnston brała udział w Biennale w Wenecji w 2005 roku oraz w Liverpool Biennial w 2004 roku. Jej działania, z natury eksperymentalne, powstają jako reakcja na zastane miejsce. Każda jej praca jest dialogiem pomiędzy emocjami i wspomnieniami, istniejącymi w napięciu z żywotnością i uporczywością mijającego momentu i osobliwością miejsca.

Festiwal odbędzie się w dniach 20-22 maja 2015r. w Piotrkowie Trybunalskim. Miejsca festiwalu to: sale ekspozycyjne piotrkowskiej galerii sztuki (ODA, ul. Dąbrowskiego 5 i ul. Sieradzka 8) oraz miejsca w przestrzeni publicznej takie jak m.in. Centrum handlowe czy rynek na starym mieście.

Program tej edycji festiwalu stworzony przez Sandrę Johnston jest kontynuacją i rozwinięciem koncepcji zaproponowanej podczas ubiegłorocznego festiwalu kiedy kuratorem był Janusz Bałdyga. Do udziału zaproszeni zostali: Sandra Johnston (Wielka Brytania), Kurt Johannessen (Norwegia), Terese Longva (Norwegia), Marita Bullmann (Niemcy), Volodymir Kaufman (Ukraina), Tomasz Szrama (Finlandia/Polska), Jozsef R. Juhasz (Słowacja), Wenming Tong (Chiny), Janusz Bałdyga (Polska), Przemysław Kwiek (Polska), Zygmunt Piotrowski (Polska), Michał Bałdyga (Polska), Paweł Kwaśniewski (Polska), Denys Blacker (Wielka Brytania), Beate Linne (Niemcy), Deborah Guinnane (Wielka Brytania), Paulina Pankiewicz (Polska), Julia Popławska (Polska), Adam Łuczak (Polska), Danylo Kovach (Ukraina), Vitalii Shupliak (Ukraina), Petro Riaska (Ukraina).

Festiwal budują 3 komplementarne części:

  1. ?Manifestacje?- indywidualne, aktualne prace artystów performance i artystów pogranicza działających w sferze akcji, filmu, poezji wizualnej.
  2. ?Otwarty proces?- prace tworzone w trakcie festiwalu będące efektem wspólnych prac i wzajemnego wpływu na poziomie artysta ? artysta, mistrz -uczeń, realizowane w formie działań komplementarnych, działań symultanicznych, znoszące hierarchiczne relacje, angażujące widza w kreacje dzieła.
  3. ?Przestrzeń?- działania w przestrzeni publicznej przede wszystkim w Centrum Handlowym Focus Mall zakładające podporządkowanie formy otoczeniu w jakim się znajdują artyści.

HOW YOU MOVE ME (JAK MNIE PORUSZASZ)

Sandra Johnston, luty 2015

KONCEPCJA

Na Festiwal Interakcje 2015 proponuje zaprezentować artystów, których prace, jak sądzę, tworzą uczucia empatii i więzi pomiędzy widzami, ponad natychmiastowymi i oczywistymi znaczeniami fizycznych gestów. To co chciała bym zbadać poprzez działania samodzielne i współdziałania to istotność bycia „poruszonym” przez działania, oraz to w jaki sposób wywołują one reakcje systemu nerwowego widza. Często subtelność bądź surowość performance sprawia że nie jesteśmy w stanie zareagować werbalnie na zmiany które zachodzą w chwilach brutalnych, poważnych, krępujących bądź wyzwolenia.

Sugeruję przetestować „anatomię przypadku”, ponieważ „przypadki” wymykają się planowemu pojawieniu się, mają tendencję nie zdarzać się poprzez wymyślenie i kontrolę, lecz przez presję chwili, lub poddanie się przymusowi chwili. Interesuje mnie jak dostosowujemy się jako artyści do realiów sztuki performance, która w większości jest tworzona jako zaplanowana sytuacja. Często pracujemy w quasi-neutralnych środowiskach, pożądamy jednak pracować nad nimi, nad odtwarzeniem idei, poruszać się jednocześnie do i od nich, zmierzając do uprawdopodobnienia przypadku.

Wybrani artyści reprezentują według mnie różne aspekty całego spektrum empatycznej komunikacji, która jest szczególnie zauważalną cechą sztuki performance. W pracach niektórych z nich istnieje wyrafinowana delikatność oraz sprzeciw wobec dramatyzacji i odgrywania – delikatność otwiera odczucia niewinności i ponadracjonalną świadomość. W innych pracach zaś, bezkompromisową klarowność przekazu, stoickie piękno, lub zdolność do tworzenia niezbywalnej pustki i ciszy. W jeszcze innych, dostojność protestu, gniewu, niemożność odwrócenia się plecami do kwestii sumienia.

Każdy z nas należy do cichej sieci połączeń w której mieszkamy, trwamy i z której się utrzymujemy, pamięci i chojności rozproszonej społeczności artystów. W latach ubiegłych moje kontakty z organizacjami Bbeyond, PAErsche, Mobius, Black Market International, Corpologia, The Performance Collective, PAB, Unit 1, TRACE, OUI, i innymi, wzbogaciły nie tylko moje zrozumienie tej formy sztuki którą wspólnie zmieniamy, ale też moje zrozumienie emocjonalnej inteligencji we wszystkich jej przejawach, rozważanie potencjału naszej zdolności czucia wieloaspektowych reakcji jako ktoś inny, oraz przenoszenie tych wrażeń dalej jako spotkania zapadające w pamięć. Pod tym względem, czuję że to istotne, abyśmy w czasie spędzanym wspólnie wywoływali poczucie współpracy, tak aby część programu oferowała przestrzeń dla różnego rodzaju wspólnie aranżowanych badań.

Dlatego też ?How you move me? traktuje o podatności na dawanie jednym tego, co pochodzi z wewnętrznego doświadczenia drugich w celu naszego dalszego rozwoju.

Program:
Program będzie bazował na rozwijaniu 3 wariacji otwartych sesji kooperacji podczas dnia, w różnych miejscach, o ile to możliwe. Artyści mogą wybrać czy działać podczas tych sesji a zmiany podczas sesji będą odzwierciedlały sugestie i przemyślenia grupy. Wieczorem – program prac indywidualnych z różnymi artystami prezentującymi się każdego wieczoru.

Program
3 dni eksperymentalnych otwartych sesji, po których każdego wieczoru następował będzie program indywidualny.

Dzień 1:
Praca zmianowa (zmieniająca się świadomość) – długotrwała sesja, podczas której wszyscy uczestniczący artyści są zaproszeni do zaangażowania się w otwartą sytuację ewoluującą przez 4 godziny. Każdy artysta będzie miał swoją przydzieloną ?zmianę? kiedy wkroczy w aktywną przestrzeń i wejdzie w interakcję z innym artystą na kilka minut, wskazując stopniowo poprzez swoją bliskość i obecność pragnienie przejęcia kontroli nad trwającą akcją pierwszego artysty. W czasie trwania sesji w galerii będzie pracowało tylko troje artystów, z wyjątkiem momentów przejść, kiedy będzie ich sześcioro. Kiedy troje odchodzących artystów opuści już przestrzeń działań, artyści wkraczający przejmą kontolę, rozwijając akcję w dowolnym wybranym przez siebie kierunku. Celem tych działań jest wprowadzenie poczucia współ-reakcji do działania innych. pozwalając jednocześnie na reinterpretację i zwracanie odchodzącym istoty ich gestów i obrazów.

Wieczorne prace indywidualne

Dzień 2:
Otwarta sesja w Centrum Handlowym Focus Mall, pomysł do rozwinięcia przez wszystkich zaproszonych artystów.

Wieczorne prace indywidualne

Dzień 3:
Krótkie działania (maksymalnie 10 minut) stworzone – i być może wykonane – wspólnie przez zaproszonych artystów i asystujących im wolontariuszy. Wolontariusze mieliby możliwość pomóc rozwinąć pomysł z każdym artystą – ich wyobrażenia na temat czym performance art mógłby być – przez sugerowanie lub dostarczenie materiałów, działań, treści istotnej dla rozwoju współtworzonej pracy improwizowanej. Zarówno artysta jaki i wolontariusz decydowaliby pomiędzy sobą czy powinni prezentować swoją pracę razem czy tylko jedno z nich w imieniu drugiego.

Wieczorne prace indywidualne