Ryo Ikeshiro jest artystą, badaczem i pedagogiem, w sztuce para się dźwiękiem i mediami. Jego działania obejmują instalacje i występy z wykorzystaniem różnych formatów dźwięku i obrazu, takich jak wideo w 360° z dźwiękiem przestrzennym, wielokanałowe projekcje i audio, dźwięk kierunkowy, wizualizacja danych, sonifikacja i teletekst, wraz z interakcją i wydrukami 3D oraz grawerowaniami.

Uczestniczył w inauguracyjnej wystawie Centrum Kultury Azji w Gwangju w Korei Południowej, a jego strony z teletekstem były transmitowane w niemieckiej, austriackiej i szwajcarskiej telewizji państwowej. Współtwórca w Sound Art: dźwięk jako medium sztuki, a także został przedstawiony w wydaniu Electronic Music z cyklu Cambridge Introductions to Music. Po więcej informacji o artyście zapraszamy na www.ryoikeshiro.com


Statement

Moja praca bada współczesne pojęcia Inności ukazane przez dźwięk i technologię. Interesuje mnie kulturowy i polityczny wymiar algorytmów, mediów i obliczeń, a także ich potencjał artystyczny, tj. zarówno możliwości estetyczne stwarzane przez technologię, jak i ich szerszy kontekst. Od niedawna, w swojej działalności badam mediację technologii i struktur władzy, które wzmacniają – np.: zdolność do uprzedzeń rasowych w technologii rozpoznawania twarzy, implikacje głębokiego uczenia się i dźwięku kierunkowego – jednocześnie badając ich artystyczne wykorzystanie.

Inne prace badają skutki rozkładu i rewitalizacji miast w Europie Środkowej i Azji Wschodniej. Na przykład- tematem JUST BE CREATIVE jest odnowienie i rebranding postindustrialnego miasta Łodzi. Aby satyrycznie przedstawić kampanię „Łódź kreuje”, mającą na celu przyciągnięcie i rozwój branż kreatywnych, zastosowano powstałą przy udziale mieszkańców identyfikację muzyczną.

Tematem trwającego obecnie projektu jest użycie ideogramów lub onomatopei dla zjawisk niemych – np. jak rzeczy wyglądają, jakie sprawiają wrażenie- po japońsku i koreańsku. Jako że bywa czasami nieprzetłumaczalne, można je uznać za przykład dźwięków przyczyniających się do ogólnego pojęcia Inności Azji Wschodniej. Działa również w sferze symbolicznej, która nie jest całkowicie oparta na konwencjonalnej semantyce. Praktyka czynienia niesłyszalnego słyszalnym ukształtowana przez wieki stanowi dobry bodziec do przemyśleń nad dźwiękiem i jego obecnością poza językiem i czystą symboliką.

Zdjęcia dzięki uprzejmości artysty.

Ryo Ikeshiro jest artystą, badaczem i pedagogiem, w sztuce para się dźwiękiem i mediami. Jego działania obejmują instalacje i występy z wykorzystaniem różnych formatów dźwięku i obrazu, takich jak wideo w 360° z dźwiękiem przestrzennym, wielokanałowe projekcje i audio, dźwięk kierunkowy, wizualizacja danych, sonifikacja i teletekst, wraz z interakcją i wydrukami 3D oraz grawerowaniami.

Uczestniczył w inauguracyjnej wystawie Centrum Kultury Azji w Gwangju w Korei Południowej, a jego strony z teletekstem były transmitowane w niemieckiej, austriackiej i szwajcarskiej telewizji państwowej. Współtwórca w Sound Art: dźwięk jako medium sztuki, a także został przedstawiony w wydaniu Electronic Music z cyklu Cambridge Introductions to Music. Po więcej informacji o artyście zapraszamy na www.ryoikeshiro.com


Statement

Moja praca bada współczesne pojęcia Inności ukazane przez dźwięk i technologię. Interesuje mnie kulturowy i polityczny wymiar algorytmów, mediów i obliczeń, a także ich potencjał artystyczny, tj. zarówno możliwości estetyczne stwarzane przez technologię, jak i ich szerszy kontekst. Od niedawna, w swojej działalności badam mediację technologii i struktur władzy, które wzmacniają – np.: zdolność do uprzedzeń rasowych w technologii rozpoznawania twarzy, implikacje głębokiego uczenia się i dźwięku kierunkowego – jednocześnie badając ich artystyczne wykorzystanie.

Inne prace badają skutki rozkładu i rewitalizacji miast w Europie Środkowej i Azji Wschodniej. Na przykład- tematem JUST BE CREATIVE jest odnowienie i rebranding postindustrialnego miasta Łodzi. Aby satyrycznie przedstawić kampanię „Łódź kreuje”, mającą na celu przyciągnięcie i rozwój branż kreatywnych, zastosowano powstałą przy udziale mieszkańców identyfikację muzyczną.

Tematem trwającego obecnie projektu jest użycie ideogramów lub onomatopei dla zjawisk niemych – np. jak rzeczy wyglądają, jakie sprawiają wrażenie- po japońsku i koreańsku. Jako że bywa czasami nieprzetłumaczalne, można je uznać za przykład dźwięków przyczyniających się do ogólnego pojęcia Inności Azji Wschodniej. Działa również w sferze symbolicznej, która nie jest całkowicie oparta na konwencjonalnej semantyce. Praktyka czynienia niesłyszalnego słyszalnym ukształtowana przez wieki stanowi dobry bodziec do przemyśleń nad dźwiękiem i jego obecnością poza językiem i czystą symboliką.

Zdjęcia dzięki uprzejmości artysty.