Menu

Julia Kurek

Born in Szczecin. Visual artist, performer, author of video works and installations. She received the title of doctor habilitated at the Academy of Fine Arts in Gdańsk, doctor at the Academy of Fine Arts in Wroclaw. A graduate of the Academy of Fine Arts in Krakow – doctoral studies, and the Academy of Fine Arts in Gdańsk – master’s degree (the diploma was awarded during the nationwide exhibition of the best diplomas of the Academy of Fine Arts). She also studied at Istanbul Marmara Universitesi 2008-2009.

Laureate:

Awards of the City of Gdańsk for Young Artists in the Field of Culture, the International Video Festival „Now & After” in Moscow in Russia, and the Biennale of Art in Piotrków Trybunalski.

She participated in many exhibitions, festivals and art reviews:

in Belarus in Brazil, Croatia, Denmark, Finland, France, Greece, Spain, the Netherlands, Israel, Japan, Mexico, Germany, Norway, Russia, Romania, Serbia, the United States, Scotland, Switzerland, Sweden, Turkey and Italy.

In Poland, her works have been presented, among others in:

MOCAK in Krakow, Ujazdowski Castle in Warsaw, Palace of Culture and Science in Warsaw, University of Gdańsk in Gdańsk, Center for Contemporary Art in Gdańsk, BWA in Zielona Góra, Center for Contemporary Art in Toruń, Gallery Labirynt in Lublin, MS2 in Łódź, Museum of Cinematography in Łódź, PGS in Sopot or the Polish Sculpture Center in Orońsko.

More important events:zz

Individual exhibition „Synthesis” Centro Cultural Casa Talavera, Mexico City, Mexico, exhibition „Moscow Art Communities” Museum of Moscow, Moscow, Russia, XIX International Video Festival „VIDEOMEDEJA” Museum of Contemporary Art, Novi Sad, Serbia, Project „Performance Voyage 4” KnockDown Center, New York, United States, International Biennale of Young Art, MMOMA, Moscow, Russia, WRO Media Art Biennale, Wrocław, Biennale of Young Art „Fish Eye 8” Baltic Gallery of Contemporary Art, Ustka

She also acts as a curator, sits on the jury of competitions, writes and publishes texts as well as conducts a series of workshops in Poland and abroad.

More about the artist: juliakurek.blogspot.com

Piece of a Lecture

Performance is a form of the art language that is closest to me. When I think about a problem which I want to explore through a chosen form of art, it is usually performance I go for. Performance is a way of experiencing reality. I send a message – I receive an answer, examining at the same time the psychophysical condition both of the surrounding environment and myself. The experiencing is the processuality of events that are born through my more or less conscious gestures. It is difficult to describe something in process, which begins and ends at the same time. Usually, objects and images (either technical or digital) emerging in front of one’s eyes narrow the scope of contemplation. Performance offers the opportunity to literally enter the creative process through interaction. The turning point in the course of a performance is often the viewer who becomes the interactor. Their sensitivity, observations, interactive statements can influence an action and change its form. This specific form of the contact between the interactor and myself is particularly valuable to me. Their interpretation, taking the form of an action, participation, is fundamental to me. My interests in this area revolve around confrontation among the viewer, the surroundings and myself. This confrontation is often expressed as interaction which can lead to interesting formal and semantic solutions. When the viewer and the performer share conceptual schemes, there is a chance of creating a coherent message with the performer’s original idea. On the other hand, the lack of a common conceptual scheme often contributes to the creation of new solutions. The audience frequently reacts very emotionally to my actions and their emotions can be expressed as interaction. In such a way I can get to know their sensitivity and modes of perception which are different from mine. Analysing these situations I learn through understanding other ways of thinking. I draw conclusions and design further actions. These performative confrontations are both the source of self-knowledge and knowledge of the other. During a performance I use my own body constructing the sense of my statement by means of gestures. In such a way I give meaning to my action. I aim at an open form so that the audience can engage in my performance. Their reactions are essential to me as they frequently complete my action. They constitute a challenge I must respond to if I want to enter into dialogue with them. Often they become an inspiration when I create another work. These mutual interpretations of expressed intentions or emotions conveyed by means of gestures provoke me to commune with the other.

Photos thanks to the courtesy of the artist.

 

Julia Kurek

Urodzona w Szczecinie. Artystka wizualna, performerka, autorka prac wideo i instalacji. Tytuł doktora habilitowanego uzyskała na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, doktora na na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie – studia doktoranckie, oraz Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku – studia magisterskie (dyplom został wyróżniony podczas ogólnopolskiej wystawy Najlepszych dyplomów ASP). Studiowała również w Istambule Marmara Universitesi 2008-2009.

Laureatka:

Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Twórców w Dziedzinie Kultury, Międzynarodowego Festiwalu Wideo Art „Now&After” w Moskwie w Rosji, I Biennale Sztuki w Piotrkowie Trybunalskim.

Brała udział w wielu wystawach, festiwalach i przeglądach sztuki:

na Białorusi w Brazylii, Chorwacji, Danii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Izraelu, Japonii, Meksyku, Niemczech, Norwegii, Rosji, Rumunii, Serbii, Stanach Zjednoczonych, Szkocji, Szwajcarii, Szwecji, Turcji, Włoszech.

W Polsce jej prace były prezentowane m. in. w:

MOCAK w Krakowie, Zamek Ujazdowski w Warszawie, Pałac Kultury i Nauki w Warszawie, ISW w Gdańsku, CSW w Gdańsku, BWA w Zielonej Górze, CSW w Toruniu, Galeria Labirynt w Lublinie, MS2 w Łodzi, Muzeum Kinematografii w Łodzi, PGS w Sopocie czy Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.

Ważniejsze wydarzenia:

Wystawa indywidualna „Synthesis” Centro Cultural Casa Talavera, Mexico City, Meksyk, wystawa „Moscow Art Communites” Muzeum Moskwy, Moskwa, Rosja, XIX Międzynarodowy Festiwal Wideo „VIDEOMEDEJA” Muzeum Sztuki Współczesnej, Nowy Sad, Serbia, Projekt „Performance Voyage 4” KnockDown Center, Nowy Jork, Stany Zjednoczone, Międzynarodowe Biennale Młodej Sztuki, MMOMA, Moskwa, Rosja, WRO Media Art Biennale, Wrocław, Biennale Sztuki Młodych „Rybie Oko 8” Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej, Ustka

Działa również jako kurator, zasiada w jury konkursów, pisze i publikuje teksty, realizuje szereg warsztatów w Polsce i zagranicą.

Więcej o artystce: juliakurek.blogspot.com

 

Fragment Autoreferatu

 

Performans jest najbliższą mi formą komunikacji funkcjonującej w obszarze języka sztuki. Gdy zaczynam myśleć o problemie, który chcę podjąć poprzez formę artystycznej wypowiedzi, zazwyczaj myśl ta przyjmuje kształt działania performans. Performans jest jednym ze sposobów doświadczania rzeczywistości. Wysyłam komunikat – dostaję odpowiedź, sprawdzając tym samym psychofizyczną kondycję moją i otoczenia. To doświadczanie jest procesualnością wydarzeń, tworzących się w bardziej lub mniej świadomie wykonywanych przeze mnie gestach. Trudno opisywać coś, co wydarza się w procesie, coś co zaczynając, jednocześnie się kończy. Przeważnie ukazujące się naszym oczom obiekty i obrazy (techniczne czy cyfrowe) zawężają odbiór do kontemplowania. Performans daje możliwość, poprzez interakcję, dosłownego wejścia w proces twórczy. Punktem zmiany przebiegu akcji w performansie jest często widz, który staje się interaktorem. Jego wrażliwość, spostrzeżenia, interaktywna wypowiedź mogą wpłynąć na działanie i zmienić formę. Ten specyficzny rodzaj kontaktu między mną a interaktorem szczególnie cenię. Jego interpretacja, przyjmująca formę czynnego działania, współuczestnictwa, jest dla mnie kluczowa. Moje zainteresowania w tym obszarze oscylują wokół konfrontacji, która następuje pomiędzy mną, widzem i otoczeniem. Konfrontacja ta często ma swój wyraz w interakcji, która może prowadzić do ciekawych rozwiązań formalnych i semantycznych. Gdy widz i performer mają pokrewne schematy pojęciowe, istnieje szansa na stworzenie spójnego przekazu z pierwotną ideą performera. Natomiast brak wspólnego schematu niejednokrotnie staje się czynnikiem kreacji prowadzącym do nowych rozwiązań. Odbiorcy często bardzo emocjonalnie reagują na moje działanie. Przejawem ich emocji bywa interakcja. Tym sposobem poznaję ich wrażliwość oraz sposoby postrzegania, które różnią się od moich. Analizując te sytuacje uczę się pojmując odmienny sposobu rozumowania. Wyciągam wnioski i formułuję kolejne działania. Te performatywne konfrontacje są dla mnie źródłem poznania mnie samej i drugiego człowieka. W działaniu performans używam własnego ciała budując sens wypowiedzi poprzez gesty. W ten sposób nadaję działaniu znaczenia. Staram się tworzyć formę otwartą, by widzowie mogli zaangażować się w realizowany przeze mnie performans. Ich reakcje są dla mnie istotne, bowiem często dopełniają go. Są wyzwaniem, do którego muszę się ustosunkować chcąc wejść z nimi w dialog. Niejednokrotnie stają się również inspiracją podczas tworzenia kolejnych kreacji. Te wzajemne interpretacje wyrażanych intencji czy emocji, przekazywane poprzez gesty prowokują mnie do obcowanie z drugim człowiekiem.

Zdjęcia dzięki uprzejmości artystki.