Tworzenie życia oraz tworzenie sztuki to dla mnie to samo – tworzenie czasu. Różni się to tylko tym, że sztuka posiada formę”. W myśl Techinga Hsieha, postrzegam całe swoje życie jako proces, który utrwalam przez sztukę jako własną formę terapii. W tym przypadku, abstrahując od mojego malarskiego wykształcenia, staram się eksperymentować z innymi formami, takimi jak wideo, dokument, pisarstwo, projektowanie kulinarne i ogrodnicze, fotografia itd… I pomiędzy nimi wszystkimi również performancem, który jest dla mnie najbardziej zbliżony do prawdziwego życia. Kształtuje moje performance jako drobne i prywatne historie, związane z “tożsamością”, “strukturą społeczną” oraz “socjologią codziennego życia”. Jestem członkiem Antakya Performative Collective, który stara się stworzyć platformę do współpracy, eksperymentowania oraz badań i na celu ma otwarcie przestrzeni dla sztuki w codziennym życiu, w trakcie gwałtownych zmian w demograficznej strukturze Antakya’i, zachodzących od 2018 roku. Ponadto, prócz Antakya’i oraz Istanbułu, występowałem głównie w Polsce, Niemczech, Słowacji, Lebanonie oraz na Cyprze, a projekcje wideo moich performanców wyświetlane były na Ukrainie, we Włoszech i w Indonezji.